Μαζί στη ζωή, μαζί και στον θάνατο. Ο Παντελάκης Χαραλάμπους δολοφονήθηκε μαζί με τους φίλους του, τον Αναστάση και τον Χαράλαμπο Χριστοφή, καθώς και το μέλος του Εφεδρικού, Χριστάκη Κόμπο. Οι τρεις φίλοι ανταποκρίθηκαν πρόθυμα όταν τους ζητήθηκε να βοηθήσουν δύο αστυνομικούς, τη μέρα του πραξικοπήματος. Το ριψοκίνδυνο εγχείρημά τους είχε τραγική κατάληξη.
Ο Παντελάκης Χαραλάμπους γεννήθηκε το 1954 και ήταν το έκτο από τα εννέα παιδιά του Χαράλαμπου Χριστοφή και της Θεοδοσίας Χαραλάμπους από τη Λαζανιά, φτωχών βοσκών που πάσχιζαν να θρέψουν την πολυμελή τους οικογένεια. Εξαιτίας των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων, αναγκάστηκε να αφήσει το σχολείο, μόλις τελείωσε το Δημοτικό, για να εργαστεί. Φιλότιμος και πρόθυμος πάντα να βοηθήσει όποιον τον χρειαζόταν, θυσίασε τη ζωή του κάνοντας το καθήκον του ως άνθρωπος και ως φίλος.
Ο Παντελάκης δεν δίστασε να συνοδεύσει μαζί με τον Αναστάση και τον Χαράλαμπο, δύο μέλη της συνοδείας του Μακαρίου, οι οποίοι είχαν ξεκόψει στην περιοχή τους, την ημέρα του πραξικοπήματος. Οι Χριστάκης Κόμπος και Γεώργιος Βρούντος ήθελαν να μεταβούν στη Λεμεσό και τα αδέλφια Χριστοφή προθυμοποιήθηκαν να τους μεταφέρουν. Καθ’ οδόν όμως τους ανέκοψαν οι πραξικοπηματίες, οι οποίοι, αφού τους ανέκριναν και τους βασάνισαν, τους μετέφεραν σε σκουπιδότοπο του Αγίου Τύχωνα, όπου αποτελείωσαν το αποτρόπαιο έγκλημά τους. Εκεί ανακαλύφθηκαν τα πτώματα των τεσσάρων αγωνιστών είκοσι μέρες αργότερα.
Οι οικογένειες Χριστοφή και Χαραλάμπους κλήθηκαν να μεταβούν στον Αστυνομικό Σταθμό Λεμεσού, για να αναγνωρίσουν τέσσερα πτώματα. Τα πτώματα βρίσκονταν σε αποσύνθεση και το έργο της αναγνώρισης ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Τα δύο αδέλφια είχαν κτυπηθεί πισώπλατα και έπεσαν μπρούμυτα. Ο Παντελάκης Χαραλάμπους, που ήταν πεσμένος ανάσκελα, αναγνωρίστηκε αμέσως.
Η ανακάλυψη των πτωμάτων έγινε από συγγενή του Χριστάκη Κόμπου, ο οποίος είχε ακούσει μια πληροφορία για την εκτέλεση τεσσάρων ανδρών σε έναν από τους τέσσερις σκουπιδότοπους του Αγίου Τύχωνα. Καθημερινά έψαχνε την περιοχή, ώσπου ανακάλυψε στην τοποθεσία Βαθύ Αργάκι ένα ανθρώπινο χέρι να προεξέχει μέσα από το χώμα. Από τις εκδορές και το χώμα στα νύχια φαίνεται ότι το θύμα ήταν ζωντανό, όταν θάφτηκε. Ειδοποιήθηκε η Αστυνομία Λεμεσού, της οποίας διευθυντής ήταν αξιωματικός που διορίστηκε από πραξικοπηματίες… Στη σκηνή στάληκαν τέσσερις αστυνομικοί, κάτω από τις οδηγίες αστυνομικού λοχία, ο οποίος είχε παυθεί από τη νόμιμη κυβέρνηση και επανήλθε στην υπηρεσία κατά το πραξικόπημα. Ανάμεσα στους τέσσερις αστυνομικούς που φρουρούσαν την περιοχή ήταν και ένας από εκείνους που θα συλλαμβάνονταν αργότερα.
Τον Οκτώβριο του 1977 συνελήφθησαν στη Λεμεσό επτά άτομα, οι Ανδρέας Ππουρής, Μιχαλάκης Στόκκος, Χαράλαμπος Φούρναρης, Γεώργιος Αγιώτης, Χαράλαμπος Μανώλη, Μιχαλάκης Παχνιώτης και Χριστάκης Παύλου. Είχαν συλληφθεί σε σχέση με τον εκ προμελέτης φόνο που διεπράχθη στις 16 Ιουλίου 1974, στην περιοχή Βαθύ Αργάκι του χωριού Άγιος Τύχωνας της επαρχίας Λεμεσού, με θύματα τους τέσσερις αγωνιστές της Δημοκρατίας, τους Χαράλαμπο Χριστοφή, Αναστάση Χριστοφή, Παντελάκη Χαραλάμπους και Χριστάκη Κόμπο.
Η εισαγγελική αρχή παρουσίασε 173 μάρτυρες κατηγορίας και η υπόθεση στηρίχτηκε σε περιστατική μαρτυρία. Τελικά, οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν μόνο για χρήση ένοπλης βίας κατά της νόμιμης κυβέρνησης και τη διεξαγωγή πολέμου ή πολεμικής φύσεως επιχειρήσεων, κατά παράβαση των Άρθρων 40 και 41 του Κυπριακού Ποινικού Κώδικα. Επιβάλλοντας την ποινή το Κακουργιοδικείο τόνισε ότι οι παράνομες πράξεις που είχαν στραφεί εναντίον της νόμιμης κυβέρνησης και ομάδων ανθρώπων υποστηρικτών αυτής «υπήρξαν ειδεχθείς και εξετελέσθησαν μετά πρωτοφανούς βαρβαρότητος, ήτις ουδόλως συνάδει προς τον πολιτισμό αυτού του τόπου με την τρισχιλιετή ιστορίαν»
Στον Ανδρέα Ππουρή επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 17 χρόνων για κάθε κατηγορία. Στους δε υπόλοιπους έξι επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 15 χρόνων για κάθε κατηγορία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η δίκη αυτή υπήρξε από τις πιο μεγάλες σε διάρκεια και μαρτυρίες, που εκδικάστηκαν στα κυπριακά Δικαστήρια. Τα πρακτικά ήταν γύρω στις 4.500 σελίδες και κατέθεσαν 173 μάρτυρες. Η διαδικασία της εκδίκασης ολοκληρώθηκε τον Μάρτη του 1979, μετά από 14 μήνες.
Οι Χαράλαμπος Χριστοφή, Αναστάσης Χριστοφή, Παντελάκης Χαραλάμπους, και Χριστάκης Κόμπος βρίσκονται θαμμένοι σε ομαδικό τάφο, στο Κοιμητήριο Λεμεσού, γεγονός που συμβολίζει αιώνια την κοινή τους θυσία για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία της πατρίδας μας.