Ο Φειδίας Στόκκος παρέμεινε πιστός στην πατρίδα και στο καθήκον και στα 22 του χρόνια έδωσε τη ζωή του για τη Δημοκρατία. Αντιστάθηκε ενόπλως κατά την επίθεση των πραξικοπηματιών με τεθωρακισμένα στο στρατόπεδο του Εφεδρικού Σώματος και τραυματίστηκε το πρωί της 15ης Ιουλίου 1974. Ενώ ήταν ανήμπορος πλέον να αμυνθεί, οι πραξικοπηματίες τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ.
Ο Φειδίας Στόκκος γεννήθηκε στο χωριό Χολέτρια της Πάφου, στις 24 Απριλίου 1952. Οι γονείς του Ευριπίδης και Θεοπίστη Στόκκου ήταν φτωχοί εργάτες και είχαν επτά παιδιά. Ο Φειδίας φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Χολετριών και το 1964 γράφτηκε στο Α΄ Γυμνάσιο Πάφου, από το οποίο αποφοίτησε τον Ιούνιο του 1970.
Κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του σπουδών υπήρξε άριστος μαθητής και εκτιμούνταν από τους συμμαθητές και τους καθηγητές του για την επιμέλεια και το ήθος του. Υπήρξε αθλητής στα 400 μέτρα μετ΄ εμποδίων και στο άλμα εις ύψος με εξαιρετικές επιδόσεις. Μετά την αποφοίτησή του κατετάγη στον στρατό και υπηρέτησε τη θητεία του.
Το 1973 προσελήφθη στην Αστυνομική Δύναμη Κύπρου και υπηρέτησε στο Εφεδρικό Σώμα, ώς την ημέρα του ηρωικού θανάτου του. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του έλαβε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις για σύλληψη καταζητούμενων της ΕΟΚΑ Β΄, όπως στην Αετοφωλιά, στα Κοκκινοχώρια και αλλού.
Τραυματίστηκε στη διάρκεια επιχείρησης για την εξουδετέρωση ενέδρας από την ΕΟΚΑ Β΄ εναντίον του Χωρεπισκόπου Κωνσταντίας Χρυσοστόμου, στον δρόμο μεταξύ Ομόδους και Ποταμιάς.
Ο Φειδίας Στόκκος ήταν τολμηρός, ριψοκίνδυνος και πιστός στο καθήκον. Στις παραινέσεις του πατέρα του να είναι προσεκτικός κατά τις διάφορες επιχειρήσεις στις οποίες λάμβανε μέρος, απαντούσε πάντοτε: «Έστω και τη δωδεκάτη, αν αυτοί επιβληθούν, ο γιος σου δεν θα παραδοθεί». Ήταν συνειδητός αγωνιστής της Δημοκρατίας. Έτρεφε απεριόριστη αγάπη προς τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και ήταν έτοιμος για κάθε θυσία για την πατρίδα.
Το πρωί της 15ης Ιουλίου 1974, πριν ξεσπάσει το πραξικόπημα, βρισκόταν στη Διοίκηση του Εφεδρικού Σώματος μαζί με τον Διοικητή του Εφεδρικού, Παντελάκη Πανταζή. Όταν έφτασαν πληροφορίες ότι στο Αρχηγείο του Εφεδρικού δεν υπήρχε φρουρός έξω από την πύλη, ο Διοικητής του Εφεδρικού, μαζί με τον Φειδία Στόκκο, μπήκαν στο αυτοκίνητο για να μεταβούν επιτόπου για έλεγχο.
Όταν έφτασαν στο ΓΕΕΦ και οι στρατιωτικοί είδαν το αυτοκίνητο του Π. Πανταζή, βγήκαν με τα όπλα για να τον συλλάβουν. Ο Φειδίας Στόκκος με αυτοθυσία πήρε το αυτόματο, βγήκε από το αυτοκίνητο και έβαλε εναντίον των στρατιωτικών, τους οποίους απώθησε, αλλά τραυματίστηκε σοβαρά με δυο σφαίρες στο στήθος.
Στη συνέχεια τραυματισμένος και με τη βοήθεια του Π. Πανταζή μπήκε στο αυτοκίνητο και κινήθηκε προς το στρατόπεδο του Εφεδρικού. Έξω από το στρατόπεδο ο Π. Πανταζής έτρεξε και φώναξε «στα όπλα», ενώ είχαν ήδη φτάσει τα τανκς του στρατού. Ο Φειδίας βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο και αιμορραγούσε. Στρατιώτες που επέβαιναν των τεθωρακισμένων τον δολοφόνησαν μέσα στο αυτοκίνητο, τη στιγμή που δεν μπορούσε να αμυνθεί. Ο νεκρός Φειδίας Στόκκος μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο μαζί με άλλους νεκρούς και τάφηκε στον ομαδικό τάφο στο Κοιμητήριο Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Λευκωσία.
Ο Φειδίας Στόκκος παρέμεινε πιστός στην πατρίδα και στο καθήκον και στα 22 του χρόνια το παλικάρι από τα Χολέτρια έδωσε τη ζωή του για την Ελευθερία του τόπου μας, για τη Δημοκρατία. Όσοι τον γνώριζαν θα θυμούνται πάντοτε τον πρόσχαρο και φιλικό νέο, έτοιμο να βοηθήσει, να πει ένα καλό λόγο, να δώσει παρηγοριά και ελπίδα, αλλά και τον ακαταμάχητο αγωνιστή, έτοιμο πάντοτε να θυσιαστεί για την πατρίδα και τον Εθνάρχη Μακάριο.