Μαζί με τρεις συναδέλφους του, μέλη του Εφεδρικού, ξεκίνησαν από τη Λεμεσό για την Πάφο, με απώτερο σκοπό να συνενωθούν με τις δυνάμεις, οι οποίες συνέχιζαν ακόμη την αντίσταση στο πραξικόπημα.  Όμως, όταν στάθμευσαν στο Ακρωτήρι, κάποιος τους κατέδωσε στους πραξικοπηματίες. Ο Ανδρέας Κέστας και άλλοι τρεις συνάδελφοί του, οι Χαράλαμπος Κυρίλλου, Φίλιππος Κρητιώτης και Νίκος Σολωμού, βρήκαν οικτρό θάνατο, μετά από βασανιστήρια που υπέστησαν από τους εοκαβητατζήδες.

Ο Ανδρέας Κέστας γεννήθηκε στις 12.2.1954, στη Λεμεσό.  Ήταν το μεγαλύτερο από τα τέσσερα παιδιά του Λύσανδρου και της Χρυσούλας. Αγαπούσε το ποδόσφαιρο και ήταν μέλος της ποδοσφαιρικής ομάδας ΠΡΟΟΔΟΣ.  Πιστεύοντας στα δημοκρατικά και αριστερά ιδανικά οργανώθηκε στην ΕΔΟΝ. Το 1973, αποφοιτώντας από το Β΄ Γυμνάσιο Λεμεσού, εντάχθηκε στο Εφεδρικό Σώμα. Νέος, με έντονη αγάπη προς τον Πρόεδρο Μακάριο, υπηρέτησε το Σώμα με πάθος και αυτοθυσία.

Χαρακτηριστικό της αγάπης του για τον Μακάριο ήταν ένα περιστατικό που συγκινημένος θυμάται ο πατέρας του Λύσανδρος:  Όταν ο Ανδρέας Κέστας ήταν ακόμη μαθητής, ξυλοφορτώθηκε άγρια από ακροδεξιούς συμμαθητές του, γιατί τόλμησε να υπερασπιστεί  τον Μακάριο και την Κυπριακή Δημοκρατία.

Το νήμα της ζωής του κόπηκε τραγικά, μετά από λίγα χρόνια, από άλλους ακραίους οι οποίοι, ένοπλοι πια, οργάνωσαν και εκτέλεσαν το φασιστικό πραξικόπημα εναντίον της νόμιμα εκλελεγμένης κυβέρνησης του Προέδρου Μακαρίου. Στις 15 Ιουλίου 1974, ο Ανδρέας Κέστας βρισκόταν για υπηρεσία στη Λεμεσό. Μετά την εκδήλωση του χουντικού προδοτικού πραξικοπήματος, διεξήχθησαν σκληρές συγκρούσεις σε πολλά σημεία της Λεμεσού. Παρά τη γενναία προσπάθεια των αντιστασιακών δυνάμεων, η πόλη έπεσε  στα χέρια των παρανόμων της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄.

Ο Ανδρέας Κέστας τότε τηλεφώνησε στον πατέρα του και του τόνισε  σε βιαστική συνομιλία ότι δεν θα παραδοθεί, αλλά μαζί με άλλους συναγωνιστές θα μεταβούν στην Πάφο για να  συνεχίσουν την αντίσταση. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που ο Λύσανδρος Κέστας μίλησε με τον γιο του.

Στις 17 Ιουλίου ο πατέρας του Α. Κέστα μετέβη στην Πάφο για να συναντήσει τον γιο του, αλλά μάταια. Αφού δεν τον εντόπισε πουθενά επέστρεψε στη Λεμεσό. Την ίδια μέρα ειδοποίησαν τον κ. Λύσανδρο να πάει στο Νοσοκομείο για να δεί αν ανάμεσα στους πληγωμένους ήταν και το παιδί του. Δυστυχώς, ο αστυνομικός του Εφεδρικού, Ανδρέας Κέστας, εντοπίστηκε και αναγνωρίστηκε απο τον πατέρα του ανάμεσα στους νεκρούς. Ο ίδιος θυμάται:

«Είδα περίπου δεκαπέντε  πτώματα· δεν τους γνώριζα. Μόνο τον γιο μου και τον Συμεωνίδη». Μετά από πληροφορίες, η οικογένεια του Ανδρέα Κέστα έμαθε ότι ο Ανδρέας ήταν μαζί με τους Φίλιππο Κρητιώτη, Νίκο Σολωμού, Χαράλαμπο Κυρίλλου. Σύμφωνα με ορισμένες μαρτυρίες, οι τέσσερις αντιστασιακοί πήγαν στο Ακρωτήρι, ακολουθώντας μια πορεία παραλιακά, με τα πόδια, δια μέσου της Αλυκής και του Αγροκτήματος της Μητρόπολης. Ήταν άοπλοι και ντυμένοι με πολιτικά ρούχα.

Ένας δημοκρατικός πολίτης, ο οποίος είχε συγγενείς στο Εφεδρικό κάλεσε τους τέσσερις αντιστασιακούς στο σπίτι του για να τους φιλοξενήσει. Την ώρα που έτρωγαν δέχτηκαν ένοπλη επίθεση από ομάδα αγνώστων. Ο Κέστας κατάφερε να ξεφύγει προς στιγμή, όμως τον κυνήγησαν, τον συνέλαβαν σε διπλανό σπίτι και τον κτύπησαν άγρια.

Όι ένοπλοι της ΕΟΚΑ Β΄ τους απήγαγαν, τους μετέφεραν στο σχολείο του χωριού, όπου και τους κακοποίησαν απάνθρωπα. Στη συνέχεια τους μετέφεραν σε άγνωστη τοποθεσία (κοντά στον Βούναρο του Κολοσσιού, σύμφωνα με μαρτυρία) και τους εκτέλεσαν άνανδρα, με θηριώδη τρόπο. Τα πτώματά τους βρέθηκαν κοντά στο δάσος Πολεμιδιών. Τα σημάδια της κακοποίησης ήταν εμφανή.