ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΣ – ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ ΕΚΑ

Εντελώς αναίτια, μπροστά στα  παιδικά μάτια της κόρης του, ο Αντώνης Ανδρονίκου έπεσε θύμα απαγωγής, στις 10 Δεκεμβρίου 1973, και δολοφονήθηκε λίγο αργότερα με βάναυσο τρόπο από τους ανελέητους φασίστες της ΕΟΚΑ Β΄. Το κορμί του βρέθηκε διάτρητο από σφαίρες.

Ο Αντώνης Ανδρονίκου γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1925 στη Μελίνη Λάρνακας. Μετά τον γάμο του με τη Μαρία εγκαταστάθηκε στο χωριό Μαζώκαμπος και απέκτησαν έξι παιδιά, τον Ανδρόνικο, τον Χρυσόστομο, τον Γιώργο, τον Μιχάλη, την Άννα και την Ελένη. Ήταν κτηνοτρόφος και οργανωτικό στέλεχος της Ένωσης Κυπρίων Αγροτών (ΕΚΑ).

Η μικρότερη κόρη του, η Ελένη, με δάκρυα στα μάτια, θυμάται να κάθεται στα πόδια του πατέρα της και να τον ακούει να της διηγείται ιστορίες. Επίσης, τον θυμάται να τραγουδάει, αφού λάτρευε τη μουσική. Στις 10 Δεκεμβρίου 1973, ταξίδευαν ο πατέρας και η δεκατετράχρονη τότε Ελένη από το χωριό τους στη Λεμεσό.

Στον δρόμο, κοντά στο χωριό Παρεκκλησιά, μασκοφόροι εγκληματίες της ΕΟΚΑ Β΄ ανέκοψαν το αυτοκίνητο του Αντώνη Ανδρονίκου και τον απήγαγαν. Η μικρή του κόρη παρέμεινε να παρακολουθεί τους δολοφόνους να αρπάζουν τον αγαπημένο της πατέρα και να τον παίρνουν μακριά με αυτοκίνητο των απαγωγέων. Χαρακτηριστικά η Ελένη θυμάται τον πατέρα της να γυρνάει συνεχώς και να την κοιτάζει, αγωνιώντας για την τύχη της κόρης του που παρέμεινε μόνη στον δρόμο, αργά το απόγευμα.

Η Ελένη επέστρεψε περπατώντας στο χωριό της και ενήμερωσε τον μεγαλύτερο αδερφό της.  Δύο μέρες αργότερα, ο πατέρας της βρέθηκε νεκρός σε τοποθεσία μεταξύ Αγίου Τύχωνα και Παρεκκλησιάς.

Ο φίλος και συναγωνιστής του στην ΕΚΑ, Ανδρέας Κόκκινος, περιγράφει τον Αντώνη Ανδρονίκου ως  ένα φιλήσυχο και δημοκρατικό άνθρωπο. Οι στενές σχέσεις που είχε με αστυνομικούς την περίοδο εκείνη, φαίνεται ότι ενόχλησαν κάποιους. Συγκεκριμένα, δεκαπέντε μέρες πριν από τη δολοφονία του, η Αστυνομία είχε ανακαλύψει το κρησφύγετο του Ππουρή, γνωστού μέλους της ΕΟΚΑ Β΄.  Την ίδια μέρα αστυνομικοί, φίλοι του Αντώνη Ανδρονίκου, τον είχαν επισκεφθεί στο σπίτι για καφέ. Η γυναίκα του, Μαρία, έντρομη τους είπε ότι τώρα η ΕΟΚΑ Β΄ θα υποψιαστεί ότι ο σύζυγός της κατήγγειλε τα μέλη της ΕΟΚΑ Β΄ στην Αστυνομία και θα του κάνουν κακό. Δυστυχώς, οι φόβοι της επαληθεύτηκαν λίγες μέρες αργότερα, όταν ο σύζυγός της έπεσε θύμα απαγωγής και δολοφονήθηκε από μέλη της ΕΟΚΑ Β΄. Το νεκρό κορμί του Αντώνη Ανδρονίκου βρέθηκε διάτρητο από σφαίρες στην αριστερή πλευρά, γεγονός που έκανε πολλούς να υποψιαστούν ότι ο δράστης της δολοφονίας ήταν αριστερόχειρας, μέλος της ΕΟΚΑ Β’.  Η υπόθεση της δολοφονίας του βιοπαλαιστή οικογενειάρχη Αντώνη Ανδρονίκου, είναι ακόμη ανοικτή. Η κόρη του Ελένη συνεχίζει να ελπίζει για την απονομή δικαιοσύνης, ενώ ποτέ δεν θα ξεχάσει το τελευταίο γεμάτο αγωνία βλέμμα του πατέρα της. Την κοιτούσε, καθώς το αυτοκίνητο με τους δολοφόνους τον έπαιρνε μακριά. «Έφυγε με την έννοια μου. Δεν ξέρει τι απέγινα εγώ εκείνο το απόγευμα»,  λέει με λυγμούς η Ελένη. Τον δυσβάσταχτο πόνο απαλύνει η σκέψη ότι η θυσία του Αντώνη Ανδρονίκου δεν πήγε χαμένη, αλλά έμεινε στην Ιστορία, ως λαμπρό δείγμα πατριωτισμού και αφοσίωσης στα ιδανικά της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ: ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΛΕΜΕΣΟΥ, 10-12-1973