Συνέβαλε κι αυτός στην ασφαλή διαφυγή του Προέδρου Μακαρίου στο εξωτερικό και στη συνέχεια, μαζί με τους συναδέλφους του στο Εφεδρικό Σώμα, τον Ανδρέα Κέστα, τον Νίκο Σολωμού, καθώς και τον εθνοφρουρό Φίλιππο Κρητιώτη, μετέβησαν στη Λεμεσό για να πολεμήσουν, με σκοπό την καταστολή του πραξικοπήματος. Όμως απήχθησαν από εοκαβητατζήδες. Όταν αργότερα βρέθηκαν τα πτώματά τους, αποκαλύφθηκε το αποτρόπαιο έγκλημα σε βάρος τους.
Ο Χαράλαμπος Κυρίλλου ήταν ο μοναχογιός της οικογένειας, το δεύτερο από τα τέσσερα παιδιά της. Είχε γεννηθεί στις 11 Οκτωβρίου 1955. Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο της Χλώρακας και στο Λιασίδειο Γυμνάσιο της Πάφου. Η μητέρα του τον προέτρεπε να συνεχίσει με ανώτερες σπουδές, έστω και με οικονομικές θυσίες, από το υστέρημα της οικογένειας, η οποία είχε να επιβιώσει μόνο από το εισόδημα του πατέρα, κουρέα στο επάγγελμα. Εντούτοις, ο Χαράλαμπος Κυρίλλου επέλεξε να ενταχθεί στην Αστυνομική Δύναμη Κύπρου. Δεδομένου ότι θα απαλλασσόταν από τη στρατιωτική θητεία, κατετάγη το 1973 στις τάξεις του Ειδικού Εφεδρικού Σώματος της Αστυνομίας.
Μετά την ασφαλή επιστροφή του Μακαρίου στη Λευκωσία από τη θερινή του κατοικία στο Τρόοδος, ο Χαράλαμπος Κυρίλλου, όπως και οι άλλοι συνάδελφοί του που βρίσκονταν σε υπηρεσία, το πρωί της Δευτέρας 15 Ιουλίου 1974, δεν πρόλαβαν να αποσυρθούν για ανάπαυση, όταν δέχθηκαν την επίθεση από τους πραξικοπηματίες.
Όταν ο Μακάριος κατάφερε να διαφύγει από το καιγόμενο Προεδρικό Μέγαρο, ο Χαράλαμπος Κυρίλλου, μαζί με άλλους συναδέλφους του, συνόδευσαν τον Μακάριο, με τζιπ της Αστυνομίας, μέχρι τη Μητρόπολη Πάφου. Με την απόφαση να ενισχυθούν οι αντιστασιακές δυνάμεις στη Λεμεσό και στη Λευκωσία, μεγάλη φάλαγγα αυτοκινήτων με αστυνομικούς και πολίτες, αναχώρησε από την Πάφο. Όμως στη διαδρομή παραμόνευαν οι πραξικοπηματίες, οι οποίοι έστησαν ενέδρες. Εξαιτίας αυτών των εξελίξεων, ο Χαράλαμπος Κυρίλλου μαζί με άλλους αντιστασιακούς εγκλωβίστηκαν στην παραλία της Λεμεσού.
Ακολούθησαν σκληρές μάχες σε όλη τη διάρκεια της νύχτας στον Δημόσιο Κήπο Λεμεσού. Οι Κυρίλλου και Σολωμού, που βρισκόντουσαν μαζί, συναντήθηκαν με τον Κρητιώτη, αργότερα και με τον Κέστα. Όλοι μαζί κατευθύνθηκαν προς την Πάφο. Σταμάτησαν στο χωριό Ακρωτήρι κουρασμένοι και ταλαιπωρημένοι μετά την πεζοπορία. Ένας πολίτης από το χωριό Στατός, γνωστός του Φ. Κρητιώτη, τους οδήγησε στο σπίτι του, για να πιουν νερό και να ξεκουραστούν. Όμως καταδότες έδωσαν αυτή την πληροφορία στους πραξικοπηματίες, οι οποίοι περικύκλωσαν το σπίτι και κατάφεραν να θέσουν υπό ομηρία και τους τέσσερις αγωνιστές.
Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, τους βασάνισαν φρικτά, αφού τους μετέφεραν με τζιπ δεμένους χειροπόδαρα στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού. Σύμφωνα με μαρτυρία, τους δολοφόνησαν εν ψυχρώ και τους έθαψαν κοντά στο δάσος των Πολεμιδιών. Η οικογένειά Κυρίλλου επί δύο μήνες ζούσε στην αβεβαιότητα για την τύχη του Χαράλαμπου. Γινόταν δέκτης διαφόρων πληροφοριών, οι οποίες όμως αποδεικνύονταν αβάσιμες, όπως, για παράδειγμα, το ότι θεάθηκαν κάποια στιγμή στις Κεντρικές Φυλακές. Τελικά, τον Σεπτέμβριο του 1974, κλήθηκε ο πατέρας του να αναγνωρίσει τον γιο του από φωτογραφίες. Δυσκολεύθηκε και ο ίδιος, λόγω της κακοποίησης που είχε υποστεί ο Χαράλαμπος. Το ένα του μάτι ήταν μαυρισμένο και φουσκωμένο, ενώ έφερε πολλαπλά τραύματα στο σώμα, που ήταν ήδη σε κατάσταση τυμπανισμού. Η σορός του ανασύρθηκε και τάφηκε στο κοιμητήριο Αγίου Νικολάου στη Λεμεσό.